Zadaniem tokarza w drewnie jest toczenie elementów drewnianych i nadawanie im pożądanego kształtu: kółek, tarcz, walców, szpuli, uchwytów, rękojeści, stożków i kul, z różnych gatunków drewna, rzadziej tworzyw drzewnych, przy użyciu noży ręcznych i maszynowych (imaków). Tokarz wykonuje obróbkę na podstawie dokumentacji, odczytuje więc rysunek techniczny, dobiera odpowiednie gatunki drewna lub tworzywa drzewne takie jak: skleja, płyta wiórowa, pilśniowa twarda lub pilśniowa MDF oraz rzadziej stosowane lignofol i lignoston. Tokarz obsługuje, nadzoruje i utrzymuje w należytym stanie technicznym różne odmiany tokarek do drewna: tokarki kłowe i bezkłowe, tarczowe, suportowe i bezsuportowe, obtaczrki i automaty tokarskie. Ponieważ niejednokrotnie zadaniem tokarza jest przygotowanie materiału do określonego szkicem, rysunkiem technicznym lub dokumentacją zadania technologicznego, do zadań należy także obsługa obrabiarek stolarskich takich jak: pilarki tarczowe i taśmowe, strugarki wyrówniarki i strugarki grubiarki oraz frezarki dolno i górnowrzecionowe. Kontrolując poprawność wykonanej obróbki tokarz posługuje się narzędziami do pomiaru długości i kąta oraz sprawdzianami obróbczymi. Niektóre elementy toczone są przy użyciu wzorników. Tokarz dopasowuje wzornik do kształtu elementu. Następnie dobiera narzędzie, mocuje je w imaku nożowym obrabiarki lub trzyma w ręku opierając na podpórce i wykonuje obróbkę. Toczenie jest końcowym procesem maszynowej obróbki drewna i tworzyw drzewnych. Jest więc to obróbka dokładna, która powinna być wykonywana ostrymi narzędziami. Dlatego do zadań tokarza należy także ocena stopnia stępienia narzędzia, przerwanie w odpowiednim momencie procesu obróbki oraz wymiana stępionego narzędzia na ostre. Doświadczony tokarz nie tylko potrafi wymienić narzędzie, ale także ustawić je w obrabiarce w taki sposób, by bezbłędnie wykonać zadaną obróbkę.