Głównym celem pracy introligatora jest nadanie formy użytkowej (książki, broszury, czasopisma) arkuszom zadrukowanym tekstem i ilustracjami. Produkuje on także galanterię papierową (pudła, pudełka, etui) oraz oprawia okolicznościowe druki (albumy, klasery, prace dyplomowe), oprawia reprinty (współcześnie drukowane kopie starych druków lub manuskryptów). Introligatorzy o najwyższych kwalifikacjach zajmują się także oprawianiem i wykonywaniem (dorabianiem, odtwarzaniem) okładek do zabytkowych, starych książek.

W zawodzie introligatora występuje specjalizacja.

Najczęściej spotykane jest stanowisko introligatora poligraficznego - pracownika samodzielnego zakładu introligatorskiego lub wydziału drukarni.

Praca introligatora poligraficznego polega na wykonaniu z zadrukowanych arkuszy tzw. wkładu oraz łączeniu go z okładką lub nadaniu mu innej formy użytkowej. W tym celu introligator przycina arkusze do formatu, złamuje (składa) oraz łączy je w tzw. wkład (zszywając lub klejąc). Na końcu łączy wkład z okładką lub wykańcza w inny sposób.

W swojej pracy introligator wykonuje różne operacje technologiczne, m.in. krojenie papieru, złamywanie (składanie) arkuszy, szycie nićmi lub drutem, klejenie, łączenie wkładu z okładką czy uszlachetnianie okładki: lakierowanie lub foliowanie).

Introligator posługuje się przy pracy urządzeniami i maszynami z napędem elektrycznym (rzadziej mechanicznym) i - coraz powszechniej -specjalistycznymi automatami, sterowanymi komputerem lub mikroprocesorem. Automaty ustawione w ciągu technologicznym tworzą tzw. linię potokową, która umożliwia oprawę wydawnictw w jednym cyklu technologicznym (od wydrukowanych arkuszy przyjętych z maszyny - po gotowe do ekspedycji książki, czasopisma, broszury itp.).

Poszczególne operacje technologiczne introligator wykonuje za pomocą specjalistycznych urządzeń: krajarki papieru, umożliwiającej, np. krojenie papieru do formatu, złamywarki umożliwiającej składanie arkuszy, zszywarki drutem i nićmi, klejarki, automatów do opraw bezszwowych czy maszyn do lakierowania i laminowania, np. okładek.

Kolejną specjalizacją w zawodzie introligatora jest stanowisko: introligator galanteryjny. Wykonuje on z papieru ozdobne pudła (np. na kapelusze, na prezenty), pudełka i etui (na biżuterię, galanterię ozdobną czy okolicznościowe: statuetki, puchary). Galanteria introligatorska robiona jest na zamówienie. Introligator wykonuje samodzielnie zleconą pracę od projektu aż do wykończenia. Używa przy tym prostych narzędzi ręcznych: krajarki, nożyczek, igieł, prasy. Introligator galanteryjny sporządza także artystyczne oprawy wydawnictw o charakterze okolicznościowym lub bibliofilskim, np. okładki albumów, klaserów, kalendarzy, ksiąg pamiątkowych. Specjalnością introligatora galanteryjnego są także oprawy reprintów (współcześnie drukowanych kopii starych książek, np. słowników, literatury pięknej, albumów itp). Najlepsi mistrzowie wykonują naprawy zabytków książkowych: dorabiają lub odtwarzają okładki, robią nowe oprawy.

Sporządzając oprawy i okładki do reprintów, zwłaszcza starych książek, introligator odtwarza metody i często naśladuje styl dawnych mistrzów. W pracy stosuje np. materiały skóropodobne, imitujące surowce tradycyjnie używane w introligatorstwie, oraz oryginalną skórę, płótna, papier.