Podstawowym zadaniem montera elementów budowlanych jest montaż konstrukcji szkieletowej lub wielkopłytowej budynku mieszkalnego lub użyteczności publicznej, hali przemysłowej lub obiektu magazynowego. Pracę tę wykonuje wspólnie z pozostałymi członkami brygady montażowej, w skład której wchodzą zespoły:

- zespół obsługi maszyny - obsługuje np. żuraw budowlany /operator wraz z pomocnikiem/,

- zespół robotników linowych - przygotowuje elementy do wbudowania i zawiesza je na haku maszyny montażowej. Po zawieszeniu elementów robotnicy tego zespołu kierują elementem za pomocą lin kierunkowych aż do momentu przejęcia go przez zespół montażowy /min. 2 pracowników/,

- zespół montażowy - pracuje na wznoszonym obiekcie przy kolejnych miejscach wbudowania prefabrykatów zespole tym znajduje się brygadzista pełniący również funkcję sygnalisty dla operatora maszyny montażowej. Zespół ten naprowadza elementy na miejsce wbudowania, stęża je za pomocą urządzeń pomocniczych, dokonuje wstępnej rektyfikacji ich ustawienia i zwalnia elementy z haków zawiesi,

- zespół rektyfikacyjny - wykonuje ostateczną rektyfikację wbudowania elementów i współpracuje z kierownikiem montażu przy pomiarach przygotowawczych oraz kontrolnych. Zespół ten zdejmuje również pomocnicze urządzenia montażowe, konserwuje je i przemieszcza na następne działki /min.3 robotników/,

- zespół montażowo-wykończeniowy - wykonuje złącza konstrukcyjneoraz spoinowanie. W przypadku złączy spawanych w skład tegozespołu wchodzą spawacze /min.2 robotników/,

Bezpośrednie kierownictwo techniczne nad montażem sprawuje inżynier montażu lub majster montażu. Wszystkie czynności ściśle są określone w projekcie organizacji montażu. W momencie, gdy element przeznaczony do wbudowania znajdzie się ponad wznoszoną konstrukcją, a operator maszyny montażowej na znak brygadzisty opuści element na wysokość max.0,5 m nad miejscem wbudowania - montażyści przejmują liny kierunkowe.

Po uzyskaniu wymaganej dokładności ustawienia i odpowiednim stężeniu montażowym za pomocą zastrzałów, łączników, lin odciągowych, klinów itp. elementy mogą być zwolnione z haków zawiesi.

Przy czynnościach odczepiania haków zawiesi monter musi przebywać na pomoście roboczym wolnostojącym, zawieszonym na konstrukcji słupa lub rusztowaniu wiszącym.

Jeśli montażysta jest członkiem zespołu rektyfikacyjnego to do jego zadań również należy m/innymi:

- wykonanie pomiarów przedmontażowych,

- ułożenie podkładek zapewniających wymaganą grubość spoiny,

- instalacja urządzeń pomocniczych /kotwy lin odciągowych, kotwy zastrzałów, ograniczniki przesunięć itp./,

- zabezpieczenie wszelkich otworów w płytach stropowych i ścianach zewnętrznych,

- wykonanie niezbędnych poręczy ochronnych,

- dbałość o porządek na placu montażowym i na poszczególnych poziomach jego wykonywania.

Pracując w zespole wykończeniowo-montażowym wykonuje złącza konstrukcyjne żelbetowe lub spawane / jeśli posiada uprawnienia spawacza odpowiedniej kategorii/, wypełnia materiałami izolacyjnymi, zaprawą lub betonem przestrzenie między elementami, maluje wszelkie części metalowe nie zakryte betonem w celu ochrony przed korozją. Od jego m/innymi pracy zależy właściwa przestrzenna praca konstrukcji i jej bezpieczeństwo.

Oprócz w/w podstawowych czynności i ogólnych zasad montażu każdy projekt organizacji montażu przewiduje szczególne warunki dostosowane do rodzaju obiektu. Będą one różne dla montażu jednokondygnacyjnej hali przemysłowej /słupy, podciągi, belki podsuwnicowe, ramy itp./, piętrowych budynków przemysłowych z ram "H", wysokich budynków mieszkalnych wielkopłytowych.

Monterposługuje się narzędziami ręcznymi takimi jak:

młotki, przecinaki, pobijaki, czerpaki i kielnie, drążki i kliny oraz narzędziami mechanicznymi o napędzie elektrycznym, tj: wibratorami, młotkami udarowo-obrotowymi, pilarkami tarczowymi i kątowymi. W okresie zimowym przy niskich temperaturach używany jest sprzęt do nagrzewania zaprawy w celu przyśpieszenia jej wiązania. Stosowane są nagrzewnice powietrza opalane paliwem płynnym lub agregaty posiadające nagrzewnice z grzejnikami elektrycznymi. Uzyskane w ten sposób ciepłe powietrze wykorzystywane jest również do podgrzewania kruszywa i oczyszczania złączy, spoin i wieńców z lodu i śniegu. Również stosowane są metody ogrzewania zapraw i betonów parą wodną wytwarzaną w kociołkach parowych oraz nagrzewanie elektryczne za pomocą nieizolowanych przewodów.

Zgoła odmienne czynności wykonują monterzy rusztowań /np. dwurzędowych z rur stalowych/.

Pierwszą ich czynnością po zapoznaniu się z projektem organizacji montażu jest przygotowanie placu budowy oraz wydzielenie i oznakowanie stref bezpieczeństwa. Miejsca przewidziane pod rusztowanie wyrównują i zabezpieczają rowkami odprowadzającymi wodę od zalania. Na tak przygotowane podłoże układają podkłady z desek niestruganych sosnowych lub świerkowych oraz podkładki metalowe. Na nich dopiero ustawiają dwa rzędy stojaków z rur stalowych i łączą je za pomocą złączy krzyżowych z poprzecznicami i podłużnicami oraz usztywniają je w płaszczyźnie pionowej i poziomej stężeniami. Montowanie złączy krzyżowych polega na ich założeniu w węźle krzyżujących się rur i skręceniu śrubami za pomocą kluczy oczkowych i zapadkowych. Następnie montażysta zakłada pomosty robocze i zabezpieczające oraz płyty pomostów komunikacyjnych. W miejscach przewidzianych na stanowiska robocze lub przejścia montowane są również za pomocą złączy krzyżowych poręcze górne, pośrednie i deski odbojowe /krawężnikowe/. Przy montażu rusztowań monter posługuje się specjalnym szablonem ułatwiającym właściwe ustalenie rozstawu stojaków oraz odległości poprzecznic i poręczy. Do kotwienia rusztowań używa się specjalnych haków lub wkrętów wbijanych lub wkręcanych w kołki drewniane osadzone uprzednio w ścianie budynku. Kołki z konstrukcją rusztowania łączy się linkami stalowymi lub skrętkami wykonanymi z kilku pojedynczych wyżarzonych drutów stalowych.

Końcową czynnością wykonywaną przy montażu rusztowania jest uziemienie linką stalową całej konstrukcji do instalacji wodociągowej lub odgromowej.

Pracownikom nie wolno wspinać się i schodzić po rurach. Obowiązani oni są używać pasów ochronnych i szelek, aparatów bezpieczeństwa, hełmów ochronnych oraz butów na nie ślizgających się podeszwach. Do transportu pionowego montowanych i demontowanych elementów rusztowań stosowane są:

- wciągarki o napędzie elektrycznym montowane do rusztowań,

- żurawiki naścienne,

- żurawiki wolnostojące.