Technik przetwórstwa skóry może zajmować się garbowaniem skóry lub produkcją obuwia.

Celem pracy technika garbarstwa jest wyprawianie skóry, tzn.: doprowadzanie skóry surowej przez operacje fizykochemiczne do jej zakonserwowania i użytkowania, tak aby nie uległa popsuciu. Technik garbarz wyprawia skóry z włosem, tzw. futerkowe, i bez włosa, tzw. skóry licowe, miękkie - przeznaczone na wierzchy obuwia, odzież skórzaną, twarde - przeznaczone na podeszwy. Proces wyprawiania skóry przebiega w etapach ściśle określonych technologicznie: dział mokry, garbowanie właściwe i wykańczanie.

W dziale mokrym garbarz doprowadza skórę do zmiękczenia, usunięcia brudu, następnie pierze ją przy użyciu środków chemicznych w określonej temperaturze. Wypraną skórę odmięśnia w celu usunięcia resztek mięsa, żył. Wypłukane i odwirowane skóry przewozi do garbowania. Garbowanie to szereg procesów fizykochemicznych, wskutek których dochodzi do wyodrębnienia włókna skóry, inaczej mówiąc - kolagenu skóry. W trakcie garbowania technik obserwuje temperaturę, stężenie środków chemicznych i pilnuje czasu trwania całego procesu. Następnie płucze wygarbowaną skórę i odkłada ją do leżakowania. Wyrównuje grubość skóry, natłuszcza ją, barwi i suszy. Wysuszoną skórę przewozi do wykańczania.

Wykańczanie rozpoczyna się od zmiękczania skóry. W zależności od zapotrzebowania technik poddaje skórę procesowi uszlachetniania przez: farbowanie włosa, farbowanie skóry, nanoszenie szablonów imitujących skórę dzikich zwierząt. W przypadku skór przeznaczonych na obuwie może nanosić wzory wyciskane na prasie. Z kolei skóry futerkowe czesze, strzyże, prasuje. Mierzy powierzchnię wygarbowanych skór, ocenia ich jakość, sortuje na gatunki, a następnie zdaje do magazynu wraz z załączoną dokumentacją oceny i znakowania skór.

Technik garbarstwa zatrudniony na stanowisku brygadzisty organizuje i kontroluje pracę zespołu, pilnuje prawidłowości całego procesu technologicznego, sprawdza wykaz użytych środków chemicznych, ich ilość, wykonuje obliczenia związane ze sporządzaniem roztworów, sortuje, dobiera i klasyfikuje skóry. Prowadzi dokumentację techniczną.

Technik garbarz - właściciel własnej firmy j - aktywnie szuka zleceń na garbowanie skór, przyjmuje zlecenia na przefarbowywanie ubrań skórzanych. Może zatrudniać pracowników do obróbki skór surowych. Prowadzi rozliczenia finansowe działalności gospodarczej zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Technik obuwnictwa wykonuje prace związane z wytwarzaniem seryjnym i masowym obuwia. Proces ten przebiega w kilku fazach: rozkroju skóry, szwalnię i montaż.

Technik obuwnictwa zaczyna wytwarzanie buta od pobrania metalowych szablonów, tzw. wykrojników, na różne elementy tego samego buta oraz skór, z których będzie wycinał te elementy - elementy spodowe i wierzchowe. Rozkraja skórę, wyrównuje wycięte elementy. Stempluje i cechuje wykrojone elementy, nanosząc znak firmowy, numer obuwia. Uzyskane części obuwia wiąże w wiązkę, odkłada do pudeł i przekazuje do szwalni obuwia. Tam ścinarkami ściera niepotrzebne zgrubienia skóry; łączy wykrojone elementy buta, szyjąc je. Za pomocą prasy łączy elementy skóry z materiałami termoplastycznymi (wzory, kokardki z tworzyw sztucznych). Wykonuje dziurki ozdobne lub w paskach, łączy klejem podszewkę z butem. Nadaje kształt cholewce, formuje zakładki na niej. Przekazuje taśmą na stanowiska montażu wszystkie wcześniej zszyte, zgrzane, uformowane i ozdobione elementy. Łączy je, stosując - w zależności od technologii - technikę klejenia, wtrysku lub przyszywania ręcznego. Wykańcza gotowy wyrób przez: wklejenie wyściółki, natrysk farbą, sznurowanie i ogólny retusz. Ocenia jakość wyrobu.

Technik obuwnictwa najczęściej jest zatrudniany przy produkcji, a po poznaniu pracy na wszystkich stanowiskach, nabraniu doświadczenia zawodowego może awansować na stanowisko brygadzisty. Technik pracujący na stanowisku brygadzisty organizuje i kontroluje pracę zespołu. Według dokumentacji technologicznej nadzoruje wszystkie czynności wykonywane w produkcji buta, dokonuje oceny skór, tkanin, nici, ustala normy zużycia materiałów i normy pracy (może to być praca w akordzie). Przeprowadza kalkulację kosztów wytwarzania i kontrolę gotowych wyrobów. Prowadzi dokumentację techniczną.