Głównym celem pracy reżysera jest stworzenie z różnorodnych składowych, takich jak muzyka, plastyka, słowo i ruch podporządkowanego jednej idei dzieła scenicznego. Wśród reżyserów istnieje podział ze względu na rodzaj wykorzystywanych technik teatralnych na : reżysera teatru dramatycznego oraz reżysera teatru lalkowego /choć niekiedy reżyser łączy obie techniki - lalkową i aktorską/.

Reżyser samodzielnie, bądź z pomocą kierownika literackiego dokonuje wyboru dramatu, prozy lub poezji. W wyobraźni przekształca tekst pisany w żywy, pełny świat sceniczny. Czyta i poddaje utwór wnikliwej analizie, zapoznaje się z możliwymi interpretacjami, dokonując jednak własnej. Ustala główną myśl, której podporządkowuje wybór obsady aktorskiej, wizji scenograficznej, muzyki i choreografii. Dobiera odpowiednią dla koncepcji artystycznej technikę wyrazu - aktorską lub lalkową. Po ustaleniu głównych założeń dzieła reżyser przystępuje do tworzenia świata scenicznego. Rozdziela role aktorom, udzielawskazówek scenografowi, co do ogólnego zarysu oprawy plastycznej, ustala z kompozytorem rodzaj muzyki, jaki ten ma napisać.

Przystępując do pierwszych prób czytanych /zapoznawanie się z rolami/ reżyser musi w przystępny sposób przekazać wszystkim współpracownikom ułożoną w wyobraźni wizję świata scenicznego. Umiejętne zapoznanie aktorów /przekazanie sposobu interpretacji ról/, scenografa /ogólnego obrazu przestrzeni scenicznej/, kompozytora /charakteru muzyki i miejsc, w których ma się ona pojawić/, choreografa /dopasowanie ruchu scenicznego do wymowy przedstawienia/ i innych z koncepcją dzieła scenicznego, doprowadzenie do jej pełnego zrozumienia, pozwala stworzyć integralną wizję sceniczną, w której kreacje aktorskie, oprawa plastyczna, muzyczna i ruchowa będą wyrazem jednej, nadrzędnej idei.

Reżyser cierpliwie naprowadza współpracowników na swój sposób myślenia. Dokonuje tego na próbach ustawiając sytuacje, wyjaśniając motywacje kierujące postacią, wprowadzając aktora w przestrzeń sztucznie stworzonego świata.

Zapanowanie nad ogromnym przedsięwzięciem, jakim jest przedstawienie teatralne, wymaga ogromnych zdolności organizacyjnych. Niektórzy reżyserzy część obowiązków przekazują asystentom. Asystent reżysera nie tylko odciąża przełożonego z części obowiązków. Celem jego pracy jest nauka fachu reżyserskiego w praktyce. Asystent prowadzi tzw.. egzemplarz reżyserski, w którym notuje wszelkie skreślenia, zmiany scen i obsady, zejścia i wejścia aktorów na scenę, potrzebne do danej sceny rekwizyty. Zapisuje w nim tzw.. sytuacje, czyli ustawienie aktorów względem siebie na scenie. Słowem egzemplarz reżyserski jest dokładnym zapisem akcji scenicznej . Asystent uczestniczy we wszystkich próbach, , obserwuje rozwój przedstawienia. Czasami reżyser zezwala asystentowi na samodzielne ustawienie sytuacji i wyreżyserowanie sceny. Asystent jako reprezentant reżysera może wybierać oprawę muzyczną, konsultować pracę scenografa i kompozytora, udzielać rad dotyczących gry aktorskiej i sposobu poruszania lalką w imieniu reżysera.

Ostatecznym zadaniem reżysera doprowadzenie do scalenia muzyki, oprawy plastycznej ruchu scenicznego i gry aktorskiej w spektakl teatralny.