Głównym zadaniem operatora obrazu jest oświetlenie planu zdjęciowego, zgodnie z ogólną koncepcją plastyczną filmu i wymaganiami taśmy filmowej. Jest on również odpowiedzialny za stan techniczny kamery, ładowanie taśmy i prowadzenie ostrości obrazu. Zawód ten, a zwłaszcza zawód operatora filmowego, jest dziś zaliczany do czołówki zawodów filmowych. Najbardziej prestiżową funkcję operatorską pełni jednak operator obrazu, który pojawia się przy bardziej złożonych formach telewizyjnych i filmowych, nadzorując pracę operatorów kamer. Człowiek ten we współpracy z reżyserem i scenografem, ustala kompozycję kadru (najmniejsza jednostka wizualna filmu; statyczny obraz określonej fazy ruchu filmowanego obiektu), rodzaje stosowanych planów i kąty ujęć kamery. Operator obrazu, po wcześniejszych naradach z reżyserem i sporządzeniu scenopisu obrazkowego (storyboardu - bez niego nie ma mowy o pracy, jest w nim rozrysowane po kolei każde ujęcie), wskazuje asystentowi operatora kamery miejsce, w którym ma ustawić sprzęt, wybiera odpowiedni obiektyw, mówi oświetlaczom jak i co oświetlić, jakie filtry założyć itp. Światło jest najważniejszym elementem przy robieniu zdjęć, czyli filmowaniu scen, dlatego tez nagrody za zdjęcia zdobywają filmy, które charakteryzuje piękne oświetlenie, a nie widowiskowe ujęcia. W zawodzie operatora można zatem pracować po niewielkim przekwalifikowaniu się z profesji fotograficznych (fotograf, fotografik), przydaje się tutaj bowiem umiejętność rozróżniania procesów obróbki materiałów fotograficznych. Dla dobrego wykonywania zawodu operatora obrazu niezbędna jest wrażliwość plastyczna, doskonały wzrok, bystrość, zdolność analizy zjawisk, jak również tak zwana pamięć fotograficzna. Z uwagi na fakt, iż operator obrazu współpracuje i kontaktuje się służbowo z wieloma osobami z branży i poza nią, od jego poziomu inteligencji emocjonalnej (umiejętności personalnych i społecznych) zależeć będzie skuteczność nawiązanych relacji zawodowych.