Ostatnia aktualizacja - 09.2009

Lekarz weterynarii to przedstawiciel jednej z trzech dyscyplin lekarskich (czyli medycyny i stomatologii), który posiada kwalifikacje do badania i leczenia zwierząt oraz kontroli środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego. Głównym celem pracy weterynarza jest leczenie zwierząt, a w szczególności rozpoznawanie, zapobieganie i zwalczanie ich chorób. W Polsce działa 17 programów specjalizacyjnych dla lekarza weterynarii. Może on specjalizować się w chorobach różnych zwierząt, np. koni, trzody chlewnej, przeżuwaczy, psów i kotów, drobiu oraz ptaków ozdobnych itd., a także uzyskać specjalizację w takich dziedzinach, jak: chirurgia weterynaryjna, radiologia weterynaryjna, rozród zwierząt. Lekarz specjalista często leczy i diagnozuje zwierzęta skierowane do niego przez innych lekarzy weterynarii.

Nie zawsze jednak lekarz weterynarii zajmuje się leczeniem zwierząt, oprócz praktyki lekarskiej może on również zajmować się np. badaniem mięsa, dlatego też w zależności od wybranej drogi zawodowej oraz miejsca pracy, zakres czynności zawodowych lekarza weterynarii może być różny.

Lekarz weterynarii zajmujący się podstawową opieką zdrowotną zwierząt, w swojej pracy przede wszystkim zajmuje się badaniem stanu zdrowia, rozpoznawaniem chorób oraz leczeniem zwierząt, w tym wykonywaniem zabiegów w chirurgicznych, a także wykonuje badania laboratoryjne oraz diagnostyczne. Udziela porad i konsultacji właścicielom, również w zakresie pielęgnacji zwierząt. Posiada uprawnienia do wydawania opinii i orzeczeń dotyczących leczonych lub diagnozowanych zwierząt oraz do wypisywania recept lekarskich na leki gotowe, apteczne, czy też recepturowe przeznaczone dla zwierząt.

Osoba wykonująca ten zawód może być również pracownikiem inspekcji weterynaryjnej. Zajmuje się wówczas ochroną i zdrowiem zwierząt gospodarskich oraz bezpieczeństwem żywności pochodzenia zwierzęcego. Dzięki temu produkty mięsne, które sprzedawane są w sklepach spełniają wymagania weterynaryjne i możemy je bezpiecznie spożywać. Inspektor weterynaryjny sprawuje nadzór nad ubojem zwierząt, rozbiorem mięsa, przetwarzaniem i przechowywaniem. Pobiera próbki do badania laboratoryjnego. Wystawia wymagane świadectwa zdrowia.

Lekarz weterynarii może także pracować w ubojni, zakładzie produkcyjnym, jak również przy kontroli weterynaryjnej na granicy. Osoby zatrudnione w zakładach mięsnych, zajmują się przede wszystkim badaniem mięsa, jak również kontrolą zwierząt przyjmowanych do magazynu żywca, sposobem przetrzymywania ich przed przekazaniem do uboju oraz regularną kontrolą zdrowia pracowników, pod kątem przepisów sanitarno-higienicznych.

Innym miejscem pracy weterynarza są fermy hodowlane, na których oprócz leczenia zwierząt, sprawuje opiekę weterynaryjna nad hodowlą. Lekarz ten zajmuje się bezpośrednią opiekę na dużymi stadami zwierząt, działaniem profilaktycznym na poziomie zakładów wylęgowych (fermy drobiu), jak również wykonuje czynności związane z określeniem zdolności rozrodczych zwierząt i ich zaburzeń (bydło, trzoda chlewna). Czasami musi przeprowadzić sekcję zwłok padłego zwierzęcia, która jest niezbędna do rozpoznania choroby.

Weterynarze wykonujący ww. prace, najczęściej specjalizują się w chorobach zwierząt w zakresie prewencji weterynaryjnej i higieny pasz, higieny zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego, weterynaryjnej diagnostyki laboratoryjnej oraz epizootiologii i administracji weterynaryjnej.

Lekarz weterynarii może również pracować w placówkach naukowo-badawczych. Prowadzi wówczas działalność dydaktyczną oraz opracowuje naukowe podstawy ochrony zdrowia zwierząt i higieny produktów zwierzęcych. Zadania te są realizowane poprzez prowadzenie badań naukowych, wykonywanie ekspertyz i udzielanie konsultacji Ministerstwu Rolnictwa, wojewódzkim lekarzom weterynarii oraz innym lekarzom weterynarzom.

W chwili obecnej wielu lekarzy weterynarii zajmuje się także prowadzeniem aptek, a w nich detalicznym obrotem produktami leczniczymi weterynaryjnymi, paszami leczniczymi oraz wyrobami medycznymi przeznaczonymi dla zwierząt. Często również absolwenci weterynarii wybierają drogę przedstawicieli medycznych.

W praktyce weterynaryjnej niezbędne jest ciągłe dążenie do samodoskonalenia i podnoszenie kwalifikacji, oraz nieustanne śledzenie rozwoju nauk weterynaryjnych, co pozwala na stosowanie najbardziej efektywnych i nowoczesnych sposobów leczenia, z wykorzystaniem najnowszego sprzętu diagnostycznego tj: RTG, USG, EKG, oraz aparatury używanej podczas zabiegów np.: lasery, aparaty do znieczulenia wziewnego, aparaty do nadzorowania funkcji życiowej podczas znieczulenia, mikroskopy z torem wizyjnym itp.