Celem pracy inżyniera włókiennika jest projektowanie technologii wyrobów włókienniczych, a także organizowanie procesów wytwarzania wyrobów włókienniczych, chemicznej obróbki surowców i wyrobów oraz konserwacji wyrobów odzieżowych. Wyrób włókienniczy powstaje w wyniku np. przędzenia - nitki i nici, tkania - tkaniny, dziania - dzianiny, szycia - wyroby odzieżowe. Następnie jest uszlachetniany (czyli wykańczany np. przez barwienie czy drukowanie), aby powstał wyrób przyjazny dla człowieka i środowiska . Konserwacji wyrobów włókienniczych, zwanej potocznie obróbką pralniczą, poddawane są wszystkie tekstylia - wyroby odzieżowe - użytkowane przez człowieka, a powstałe z wyrobów włókienniczych. W związku z tym w obrębie profesji inżyniera włókiennika istnieją specjalizacje, dotyczące poszczególnych dziedzin włókiennictwa. Są to: tkactwo, dziewiarstwo, przędzalnictwo, chemiczna obróbka włókien, odzieżownictwo. Specjalizacje te mogą się w przyszłości zmienić; zależy to od kierunku rozwoju przemysłu włókienniczego w Polsce. Każdy wyrób włókienniczy lub odzieżowy ma swoje szczególne przeznaczenie, które powinien spełniać w możliwie najlepszy sposób. Zadaniem inżyniera jest ciągła analiza funkcji użytkowych wytwarzanego wyrobu i porównywanie ich z oczekiwaniami odbiorców. Następstwem tego jest nieustanne unowocześnianie technologii, stosowanie maszyn i urządzeń automatycznych i wspomagających je technik komputerowych. Inżynier włókiennik jest fachowcem w wybranej przez siebie specjalności włókienniczej i samodzielnie rozwiązuje problemy, składające się na jakość wyrobów. Związane to jest z odpowiednim doborem surowców, zaprojektowaniem konstrukcji oraz technologii wytwarzania i uszlachetniania, konserwacją wyrobów, a także doborem materiałów i środków pomocniczych, maszyn i urządzeń, przestrzeganiem wymogów ochrony środowiska oraz wyborem najkorzystniejszych relacji ekonomicznych. Kolejne zadanie inżyniera to opracowanie procesów technologicznych danej specjalności włókienniczej. Polega to na zaprojektowaniu odpowiednich stanowisk pracy, uwzględniających podstawowe zadania i sposoby ich wykonania. Inżynier włókiennik może też prowadzić prace badawcze z zakresu metrologii włókienniczej, polegające na kontroli i ocenie parametrów wyrobów włókienniczych w celu ustalenia najbardziej korzystnego ich zastosowania oraz sformułowania propozycji dotyczących technologii ich produkcji. Inżynier włókiennik nie tylko planuje i projektuje, ale także zarządza i kieruje ludźmi, dba o ich rozwój zawodowy oraz ponosi za ich pracę odpowiedzialność. Jako kierownik zawiaduje zatrudnionymi w podległej mu komórce organizacyjnej technikami i innymi pracownikami, planuje i organizuje ich pracę przez przydzielanie zadań oraz nadzorowanie ich wykonania. Inżynier ocenia zgodność przebiegu procesów technologicznych i produkcyjnych z ustaleniami określonymi we wzorcu, poprzez porównywanie parametrów powstającego wyrobu z dokumentacją techniczno - technologiczną. Osiągnięcie wysokiej jakości wyrobów wiąże się z koniecznością wdrażania teorii naukowych do praktyki oraz badaniem procesu technologicznego w celu rozpoznania i oceny powstającego wyrobu oraz zagrożeń, wynikłych ze stosowania nowych środków chemicznych (w procesie uszlachetniania), nowych technik wytwarzania, nowej organizacji pracy. Dlatego inżynier uczestniczy w różnych formach doskonalenia zawodowego, czyta literaturę fachową, bierze udział w pracach badawczych i wdrożeniowych.